"Άκουγα φωνές που δεν υπήρχαν να μου μιλούν και να μου λένε διάφορα". Βιωματική εμπειρία

* Η Κατερίνα Γ.Καϊκούσιη είναι Νοσηλεύτρια Ψυχικής Υγείας και υποψήφια διδάκτωρ στο Τμήμα Νοσηλευτικής (Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου)

Η χρήση συγκεκριμένων ψυχοδραστικών ουσιών έχει ενοχοποιηθεί για την πυροδότηση ψυχωτικών συμπτωμάτων ή ψυχωτικών επεισοδίων. Παράλληλα, τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των μελετών που συνδέουν τη χρήση κάνναβης με την εμφάνιση συμπτωμάτων ψύχωσης αυξάνεται.

Με όλα τα πιο πάνω, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την βιωματική εμπειρία που μου είχε διηγηθεί ένας πολύ καλός φίλος και θα ήθελα να την μοιραστώ μαζί σας, όχι για να φοβίσω κάποιο, αλλά για να ενημερωθεί όποιος επιλέξει να αναγνώσει αυτό το άρθρο, πως τελικά η κάνναβη αλλιώς «χόρτο» όπως θα αναφέρεται πιο κάτω δεν προσφέρει και τόσο ευεργετικό αποτελέσματα. Επίσης, πιο κάτω περιγράφεται δυστυχώς ο κοινωνικός αποκλεισμός που είχε βιώσει ο Χ στην Κυπριακή Κοινωνία εν έτη 2017, ως συνέπεια από την νοσηλεία του σε ψυχιατρικό νοσοκομείο

Με φωνή που τρεμόπαιζε άρχισε να μου λέει πως:

«Μου είχαν πει πως δεν θα πάθαινα κάτι αν δοκίμαζα έστω για μια φορά… Και η αλήθεια είναι πως είχα και εγώ την περιέργεια να δω πως είναι… Η γνωστή ατάκα ‘Είναι του Θεού’ και το άλλο το ‘Είναι φυσικό’ έκαναν το συνειδητό κομμάτι του εαυτού μου να ξεπερνά τα θέματα ηθικής που προέκυπταν… Άλλωστε σιγά… Ήταν απλά λίγο χόρτο… Έτσι σκέφτηκα τότε…. Δεν μπορούσε ποτέ να περάσει από το μυαλό μου τι θα πάθαινα στα 23 μου από τη χρήση αυτού του ‘αθώου πράματος".

Ήταν βράδυ Σαββάτου… ή μάλλον όχι.. ξημερώματα Κυριακής …..το τελευταίο πράμα που θυμάμαι ήταν να βάζω αυτό το ‘πράμα του Θεού στο στόμα μου…… Την επόμενη στιγμή ξύπνησα στο ψυχιατρείο...

Μόνο που πολλά είχαν αλλάξει…. Είναι σαν να μην ήμουν εγώ… σαν κάποιος άλλος να μπήκε μέσα μου, και να έκανε διάφορα… Θυμάμαι πως ένιωθα τα έντερα μου να ζωντανεύουν και να με ζώνουν σαν φίδια…. Άκουγα φωνές που δεν υπήρχαν να μου μιλούν και να μου λένε διάφορα…. Έβλεπα μικρά ανθρωπάκια να περπατάνε πέρα δώθε και να με ζαλίζουν με διάφορα… Και μετά αυτά τα ανθρωπάκια να μπαίνουν μέσα στο σώμα μου και να τρώνε τα σωθικά μου….

Έκατσα ενάμιση μήνα στο ψυχιατρείο μέχρι να διαπιστώσουν οι ψυχίατροι εάν ήταν ψυχωτικό επεισόδιο στα πλαίσια ψυχικής διαταραχής ή επαγόμενο από τη χρήση ουσιών… Το πρόβλημα δεν ήταν εκεί όμως… Το πρόβλημα δημιουργήθηκε μετά από αυτό…. Μετά την έξοδο μου από το ψυχιατρείο… Όταν μου μπήκε η ταμπέλα του ‘τρελού’ λόγω της νοσηλείας μου στο ψυχιατρείο…. Έχασα όλους μου τους φίλους, και δεν μιλάω για αυτούς που με ώθησαν σε όλο αυτό, αλλά για τους ‘καλούς ‘ μου φίλους…

δεν έβρισκα δουλειά, και ακόμη δεν βρίσκω γιατί λένε πως είμαι ‘τρελός’…

Τίποτα δεν είναι πια το ίδιο….