Αν «ουρλιάζεις» θα «ουρλιάζω»

*Η Μαρία Πογιατζιή είναι πτυχιούχος Ψυχολογίας (Coventry University) και ασκούμενη Σχολική Ψυχολόγος

Το πρόβλημα είναι ότι είμαστε πολυάσχολοι και πνιγμένοι με την δουλειά, το άγχος, την καθημερινή ρουτίνα, τα προβλήματα, που νομίζουμε ότι κανείς δεν περνάει αυτά που περνούμε εμείς. Είμαστε φυλακισμένοι σε αυτή την στενή καθημερινότητα που μας σφίγγει όλο και πιο πολύ με τα χρόνια. Μας ξεζουμίζουν καθημερινά οι υποχρεώσεις και το άγχος και στην τελική καταλήγουμε να φτάνουμε στο σπίτι μας με ένα σωρό κούραση, αρνητική σκέψη και καθόλου όρεξη να ασχοληθούμε με τα παιδιά μας.

«Το ξέρω, θέλω να κάνω τόσα για τα παιδιά μου, θέλω να τα βοηθήσω με τα μαθήματά τους, να πάμε μια βόλτα όλοι μαζί, να φάμε όλοι μαζί, να ανταλλάξουμε χαμόγελα, εμπειρίες, συναισθήματα, να τα βάλω για ύπνο, να τους πω μια ιστορία πριν κοιμηθούν, να τα φιλήσω για καληνύχτα». Όμως.. είμαι τόσο κουρασμένη!! Είχα τόση δουλειά σήμερα, είδα τόσο πολλή κόσμο, εξάντλησα όλη μου την ενέργεια σε όλους τους συναδέλφους…. Και τότε είναι η στιγμή που φτάνεις στο σπίτι και τα παιδιά τρέχουν καταπάνω σου να σε ζουλήξουν, να σε αγκαλιάσουν και εσύ απλά τους χαϊδεύεις..Χμμ! δεν είναι αυτό που περίμεναν.. όμως συνεχίζουν να αναζητούν λίγη σημασία, και θέλουν να παίξουν, και φωνάζουν, και τσακώνονται μεταξύ τους, πεινάνε, πονάνε, έχουν μαθήματα κλπ κλπ κλπ.

Ποια είναι η πρώτη σου αντίδραση; Πάρε λίγο χρόνο και σκέψου.

Στόχος μου, δεν είναι να σε κρίνω αλλά ούτε να σε κάνω να απογοητευτείς και να τα παρατήσεις, ή να νιώσεις ότι δεν αξίζεις σαν γονιός. Στόχος μου είναι να σε βοηθήσω να μπεις στη διαδικασία να σκεφτείς εναλλακτικές λύσεις για τον τρόπο που αντιμετωπίζεις το παιδί σου.

Για παράδειγμα: ΟΙ ΦΩΝΕΣ

Έχεις προσέξει ότι όταν φωνάζεις εσύ, τα παιδιά μιμούνται και φωνάζουν και αυτά; Και τότε ξεκινάει ο εμφύλιος πόλεμος στο σπίτι, οι τιμωρίες ίσως και το ξύλο. Γενικά τα παιδιά μιμούνται κινήσεις, πράξεις, χειρονομίες και λοιπά. Αν φωνάζεις τότε και αυτά θα μάθουν να φωνάζουν. Αν το δείξεις ότι με τις φωνές παίρνεις αυτό που θέλεις τότε και αυτά θα ουρλιάζουν μέχρι να πάρουν αυτό που θέλουν. Άλλαξε τακτική. Αν η αρνητική προσέγγιση επηρεάζει τα αποτελέσματα τότε και η θετική προσέγγιση μπορεί να το κάνει.

Δοκίμασε αυτή την στρατηγική:

Την στιγμή που σε εκνευρίζουν τα παιδιά σου, πάρε μια βαθιά ανάσα και πες όσο πιο ήρεμα γίνεται αυτό που νιώθεις. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις φράσεις όπως: «είμαι πολύ απογοητευμένη που επέλεξες να χτυπήσεις τον/την αδερφό/αδερφή σου» ή «είμαι πολύ θυμωμένη όταν δεν με ακούς» ή «όλο αυτό το κλάμα με κάνει να νιώθω πολύ θυμωμένη»

Με αυτό τον τρόπο τους εξηγείς πρώτα το πώς νιώθεις και μετά τους αναφέρεις τον τρόπο με τον οποίο θα ηρεμήσεις, δηλαδή:

Θα πω, «Θα αναπνεύσω βαθιά και θα μετρήσω μέχρι το πέντε» ή «Χρειάζομαι χώρο τώρα. Πάω να σταθώ εδώ για μια στιγμή και στη συνέχεια, θα επιστρέψω για να σας μιλήσω».

Με αυτό τον τρόπο θα νιώσετε και εσείς ανακούφιση, απελευθέρωση. Εξακολουθείτε να εκφράζεται τον θυμό σας χωρίς να βγαίνετε εκτός ορίων και να χειροδικείται. Μαθαίνετε στα παιδιά πως θα θέλατε να ενεργούν όταν έρχονται αντιμέτωπα με το συναίσθημα του θυμού.

Δώσε ΧΡΟΝΟ στα παιδιά σου

Διερωτόμαστε γιατί δεν μας ακούνε τα παιδιά μας και για ποιο λόγο συμπεριφέρονται αρνητικά σε κάποιες περιπτώσεις.

Ρώτα τον εαυτό σου:

• Είναι κουρασμένα ή πεινούν;

• Τους έδωσα την προσοχή μου τελευταία;

• Όταν δεν απαντούμε αμέσως σε αυτό που λένε τότε δεν δίνουμε το καλό παράδειγμά της ενεργητικής ακρόασης

• Αν αλλάζαμε τακτική θα βελτίωνε την συμπεριφορά τους;

Όταν τους μιλάς πρέπει να:

• Σκύβεις στο δικό τους ύψος

• Να μην κρύβεις τα μάτια σου (π.χ να μην φοράς γυαλιά του ήλιου)

• Κράτα τους το χέρι για να τραβήξεις την προσοχή τους

• Ζήτησε τους να σε βλέπουν στα μάτια

• Ζητήστε τους να επαναλάβουν αυτό που τους είπες

• Κράτησε αυστηρό αλλά θετικό ύφος απέναντι τους

• Μίλησέ τους σε απλή, κατανοητή και θετική γλώσσα

Εξηγήστε, εκφραστείτε, μοιραστείτε μαζί με τα παιδιά σας.

Δώστε χρόνο σε αυτά αλλά και στον εαυτό σας. Ακούστε τα, νιώστε τις ανάγκες τους, εξηγείστε τους τι νιώθετε και γιατί. Μπείτε στην θέση τους. Μάθετε τους αυτά που δεν είχατε και πιστέψτε με θα κερδίσετε πολύ περισσότερα από ότι πιστεύατε. Η αθωότητα των παιδιών είναι αυτό που μας λείπει και το έχουμε ξεχάσει.

Πηγή: Parenting a strong-willed child